WEET U WIE OOK ZEER BEKWÁÁM SCHIJNT TE ZIJN?
Stel je heet Eric Wiebes en je bent de briljante staatssecretaris van Financiën in een kabinet dat continu geld nodig heeft. Van dat geld worden allerlei nuttige dingen gedaan. Er worden naheffingen van de Europese Unie van betaald, er worden Fyra's en JSF's van gekocht, het wordt gestoken in automatiseringsprojecten bij Defensie en de politie, het wordt cadeau gedaan aan de zorgverzekeraars. Kortom, nuttige dingen dus. Minder geld uitgeven is echt geen optie.
Dus wat doe je dan om geld binnen te harken? Je verhoogt de accijnzen op diesel en lpg. Dat levert 150 miljoen op, heb je uitgerekend. Natuurlijk is er een enkele zeurkous die beweert dat het zo niet werkt, maar daar trek je je vanzelfsprekend niets van aan.
Ook al is het idee nog zo briljant, in de praktijk blijken er toch wat kleine probleempjes op te treden. Eerst ontken je dat natuurlijk. Maar op een gegeven moment moet je er toch aan. In plaats van 150 miljoen brengt de accijnsverhoging maar 96 miljoen binnen. Bovendien daalt de opbrengst van de accijnzen op benzine, die je niet had verhoogd, met 45 miljoen. Per saldo haal je dus maar 51 miljoen binnen, een derde van wat je had begroot.
Hoe komt dat nou? Wel, in Duitsland en België is benzine al jaren goedkoper en sinds de accijnsverhoging zijn diesel en lpg daar nu ook stukken goedkoper. Dus gaat iedereen die niet al te ver van de grens woont in het buitenland tanken. Dat de benzineverkoop ook terugloopt, wijst er wel op dat steeds meer mensen door krijgen dat ze geld kunnen besparen door even de grens over te wippen. Pomphouders aan de Nederlandse kant van de grens zoeken een andere baan of gaan failliet. Die zeurkousen die jou hebben bekritiseerd, hadden dat trouwens ook voorspeld.
Wat nu te doen? Bij de pakken neerzitten en toegeven dat de zeurkousen gelijk hadden? Dat zou pas een nederlaag zijn... De accijnsverhoging terugdraaien? Natuurlijk niet! Als briljante staatssecretaris laat je het niet op je zitten. Je verhoogt de accijnzen nog een keer!
En je gaat natuurlijk analyseren. Duitsland? Het prijsverschil met Duitsland is niet zó groot. Bovendien gaat Duitsland binnenkort tol heffen bij iedere automobilist die het land binnenkomt. Dan is tanken in Duitsland niet aantrekkelijk meer. Kortom, de Duitsers lossen het probleem voor jou op.
Maar dan België. Nou, je bent een briljante staatssecretaris of je bent het niet! Je gaat met de Belgische regering praten en vertelt dat de pomphouders in de grensstreek last hebben van de lage brandstofprijzen over de grens. Zou de Belgische regering zich het lot van die arme pomphouders niet eens aan gaan trekken en ook de accijnzen verhogen?
Maar de Belgische regering heeft zelf ook een probleem. In Luxemburg ligt de benzineprijs nog eens vijftien cent onder de Belgische. Er zijn nu al heel wat Belgen die in Luxemburg gaan tanken.
Geen nood. Onze briljante staatssecretaris ‘zal er bij het volgende Benelux-overleg op hameren om de benzineprijzen dichter bij elkaar te leggen’.
Dat is pas briljant! De Belgen en de Luxemburgers mee laten betalen om Nederland in staat te stellen zijn onderdanen een poot uit te draaien... Zie ik daar in Brussel al een massale demonstratie met een spandoek ‘Help Nederland! Omhoog die accijnzen!’?
Inderdaad, een briljante staatssecretaris. Oudere lezers herinneren zich misschien de cabaretier Wim Kan nog. Die zou zeggen: ‘Een bekwáme man.’
Sijtze Reurich
 |
 |
 |