OP 2 MET STIP: BRINKHORST
Wie is in het huidige kabinet de meest irritante minister?
Die vraag is nog steeds makkelijk te beantwoorden. Dat is natuurlijk minister Donner van Justitie met z'n heel speciale opvattingen over wat prioriteit hoort te hebben en wat niet. Echtscheiding en godslastering – dat zijn de belangrijke dingen. Diefstal, mishandeling en verkrachting, dat is natuurlijk van secundair belang. De minister ook die een heel eigen visie heeft op de positie van het openbaar ministerie. Je hebt drie machten: de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht. Maar in Nederland heb je er vijf. De ambtelijke macht als vierde natuurlijk, en als vijfde: de vervolgende macht. De minister ten slotte die van iedere Nederlander wil laten vastleggen aan wie hij mailtjes stuurt, met wie hij telefoneert en welke websites hij bezoekt. In het kader van bestrijding van het terrorisme leveren we natuurlijk allemaal blijmoedig onze privacy in. Leve Donner!
Op twee stond een hele tijd: minister De Geus van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Niet zozeer vanwege zijn ideeën, als wel omdat hij vindt dat discussie over die ideeën niet nodig is. Diep triest voor de minister dat niet iedereen ervan overtuigd is dat hij wel weet wat goed voor ons is en dat overleg met de betrokkenen helemaal niet nodig is.
Maar De Geus is inmiddels verbannen naar de derde plaats. Let op de nieuwe nummer-twee-met-stip, met de potentie om de nummer één voorbij te streven. Het is Brinkhorst, onze krasse minister van Economische Zaken.
Kras, inderdaad. De man is 67, maar weet nog van geen ophouden. Hij werkt lekker door. Dat gun ik hem van harte, maar het is wel een naar trekje dat hij vindt dat wij dat allemaal moeten doen. Binnen het kabinet is hij al meermalen teruggefloten, maar hij blijft pleiten voor het optrekken van de pensioengerechtigde leeftijd naar zeventig.
Niemand zegt het ooit, dus doe ik dat maar eens. Politici doen wel alsof, maar een pensioen of uitkering is geen gunst. Een pensioen is de uitbetaling van spaargeld dat de gepensioneerde zelf heeft ingelegd. Een uitkering is de uitbetaling van een verzekering, waar de uitkeringstrekker premie voor betaald heeft. Ik en velen met mij hebben jarenlang premies betaald voor ons pensioen, de AOW en de VUT. Een hoop mensen genieten inmiddels van een riante VUT-uitkering; wie nu boven de 55 is, pakt daar nog een staartje van mee. Maar ik ben 54, en ik moet er genoegen mee nemen dat ik sinds de invoering van de regeling eraan meebetaald heb, maar er nooit zelf van zal profiteren. Al dat geld had ik net zo goed in de sloot kunnen gooien. Want ik heb er echt niets aan dat anderen de VUT in mogen. Het betalen ervaar je pas als zinvol als je het perspectief hebt dat je zelf ook een keer mag.
En nu wil meneer Brinkhorst dat ik grote delen, en als ik vroeg dood ga alles, van mijn AOW- en mijn pensioenpremie ook nog voor niets betaald heb. De minister gaat wel lekker makkelijk om met andermans geld!
En dan nog een tweede opmerking. De Brinkhorsten van deze wereld doen net of iemand zit te wachten op oudere werknemers. Inderdaad, blijkbaar is Brinkhorst zo waardevol dat ze hem op z'n 67e nog steeds baantjes toespelen. Maar in de rest van Nederland kan iemand van boven de 45 die werkloos wordt, wel vergeten dat hij ooit nog een baan krijgt. Voor een groot deel van de 65-plussers betekent uitstel van het pensioen alleen maar dat ze nog eens vijf jaar een uitkering krijgen in plaats van pensioen en AOW. Zou het geen goed idee zijn om eerst eens te zorgen dat de werklozen tussen de 45 en 65 jaar aan het werk komen voor je een nieuwe categorie werklozen tussen de 65 en 70 jaar gaat creëren?
De minister wil nog meer. Hij wil ook dat iedereen langer gaat werken tegen hetzelfde salaris. Hij zegt het er niet bij, maar het is wel de logische consequentie: dus krijgt iedereen die niet langer wil of kan gaan werken, een loonsverlaging. Dat kan niet anders.
Wat zijn de consequenties? Nou, je hoeft geen economie te hebben gestudeerd om dat te zien. Het betekent dat hetzelfde werk gedaan kan worden door minder mensen, dus we krijgen meer werklozen. Die werklozen gaan in inkomen achteruit, de parttimers die een loonsverlaging hebben moeten slikken, gaan ook in inkomen achteruit, dus die groepen gaan minder besteden. Dat betekent dat een groot aantal bedrijven die vooral van de binnenlandse markt afhankelijk zijn, voorop natuurlijk de distribuanten van min of meer luxe goederen, zoals horecaondernemingen, platenzaken, boekhandels en bloemisten, over de kop gaan.
Daar staat een kleine opleving tegenover van de bedrijven die voor de buitenlandse markt produceren. Misschien wordt een enkel buitenlands bedrijf wel verleid om zich in Nederland te vestigen. Dat effect zal beperkt zijn, want voorlopig kan Nederland nog niet concurreren met de echte lagelonenlanden als Vietnam en Zuid-Afrika.
Kortom, de effecten zijn bijna uitsluitend negatief. Waar was die Brinkhorst ook alweer minister van?
Maar goed, dat die man niet weet waar hij over praat, kunnen we dagelijks in de krant lezen. Hij zit er bijna altijd naast. Wat denkt u van de volgende uitspraak, in een debat over de Europese dienstenrichtlijn? Brinkhorst bestrijdt hier dat de richtlijn inhoudt dat bedrijven uit de collega-EU-landen in Nederland aan de slag mogen tegen hun eigen arbeidsvoorwaarden en het loon dat in hun eigen land gebruikelijk is:
‘Brinkhorst bestreed ook dat Maltezer taxichauffeurs hier hun werk kunnen doen zonder het vereiste examen. De transportsector valt buiten de dienstenrichtlijn en bovendien is het examen gekoppeld aan de vergunning om met een taxi te rijden.’
De minister ziet Maltese taxichauffeurs kennelijk als lieden zonder enig vakmanschap, die niets liever doen dan hierheen komen om onze eigen hooggekwalificeerde chauffeurs het brood uit de mond te stoten. De minister is kennelijk nooit op Malta geweest, maar ziet dat niet als beletsel om zich denigrerend uit te laten over Maltese taxichauffeurs. Hij moet daar maar eens het verkeer gaan bekijken. Wie zijn passagiers veilig door dat verkeer weet te loodsen, is een prima vakman, die zich hier ook wel zal weten te redden. Geloof mij maar, ik ben wél op Malta geweest.Het begint langzamerhand een beetje gênant te worden, een minister van Economische Zaken die in een eigen fantasiewereldje leeft. Kan die man niet weg?
Sijtze Reurich
Waar komt het op neer, die optrekking van de AOW-gerechtigde leeftijd tot 67? Eerst heeft de overheid ons spaargeld in beheer genomen. Vervolgens doet ze net of het haar geld is. En nu pikt ze dus een deel van ons spaargeld in, namelijk dat wat we tussen ons 65e en ons 67e zouden hebben teruggekregen. Verduistering heet dat.
Dus heb ik dit stukje maar weer teruggezet. Brinkhorst mag dan weg zijn, dit stukje is helaas nog steeds actueel!
 |
 |
 |