(Oost Europa Filatelie, november 1992)


Disclaimer

EN TOEN WAS NARVA ONBEREIKBAAR...


Persoonlijk ben ik het meest gecharmeerd van brieven die een historische gebeurtenis illustreren. Vandaar dat ik de hier afgebeelde brief laat zien, hoewel die op zichzelf niet zo spectaculair is.

De brief is op 15 februari 1944 vanuit Olmütz in Moravië (dat in het Tsjechisch Olomouc heet) met de Deutsche Dienstpost verzonden naar Narva in Estland. Dat is niets bijzonders: de Dienstpost vervoerde ook post van particulieren, vooral tussen Duitsland en de bezette gebieden of tussen de bezette gebieden onderling. De brief kon door oorlogsomstandigheden niet worden bezorgd, vandaar het stempel ‘Zurück. Zur Zeit keine Postverbindung’. Dat stempeltje is ook niet echt zeldzaam. Ik heb het vaker gezien, zelfs een keer op een brief uit Bulgarije!


De vraag is natuurlijk: waarom was die postverbinding verbroken? Niet omdat de Duitsers al uit Narva verdreven waren, want dat gebeurde pas op 26 juli 1944.
Maar in februari 1944 kwam wel een groot Sovjetoffensief vanuit Leningrad op gang. Narva werd daarbij door vliegtuigbombardementen vrijwel met de grond gelijk gemaakt. Van de historische stad, die ooit gelieerd was met het Hanzeverbond, was niets meer over. Twee procent van de huizen stond nog overeind.
Na de oorlog werd de stad herbouwd in de moderne Russische stijl, dus vrijwel alleen karakterloze hoogbouw. Van de historische bouwwerken werden alleen het raadhuis en de Hermannsburcht hersteld; de Spasso-Preobrazenski-kerk en het Tsaar-Peterhuis zijn voorgoed verloren gegaan. De stad kreeg ook een andere bevolking. Nog maar drie procent van de inwoners is Est; van de rest is het overgrote deel Russisch.

Dat is in het kort wat deze brief voor mij interessant maakt. Hoewel hij nooit in Estland is geweest, heeft hij een ereplaatsje in mijn Estlandverzameling.

Nog één opmerking voor wie geïnteresseerd is in de frankering. De Boheems-Moravische zegels hebben waarden in Tsjechoslowaakse hellers. 10 heller gold als 1 Pfennig. In totaal zit dus 12 Pfennig op de brief, en dat was het normale brieftarief.

Sijtze Reurich

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

KANTTEKENING. Dit artikel heette oorspronkelijk ‘Niet helemaal een love letter, maar toch...’ De ‘Love Letter’ was een vaste rubriek in Oost Europa Filatelie, waarin wisselende auteurs iets mochten vertellen over een favoriete brief uit hun verzameling.