(Het Baltische Gebied, december 1992)

Disclaimer

BESTE MENSEN, ...


In de voetregel van dit nummer staat ‘December 1992’. Helaas ontvangt u dit blad iets later: in januari 1993. Onze excuses hiervoor. ‘December '92’ was echt de bedoeling, maar drukke werkzaamheden ook voor andere zaken, en bovendien ischiasverschijnselen bij ondergetekende, hebben wat vertraging veroorzaakt.

Verder is er weinig reden om ontevreden te zijn over het nummer dat thans voor u ligt. Het is dikker dan ooit tevoren. U kunt die extra pagina's zien als een soort bonus, een extraatje omdat onze vereniging in 1992 tien jaar bestond.

Wist u dat trouwens? Zelf heb ik er nauwelijks bij stilgestaan. Misschien is het bestaan van een gespecialiseerde vereniging voor het Baltische gebied wel zo vanzelfsprekend geworden dat men zich niet meer kan voorstellen dat er ooit géén Baltische vereniging heeft bestaan. Toch waren Estland, Letland en Litouwen tien, twintig jaar geleden bijzonder exotische landen om te verzamelen. Op het eind van de jaren zestig organiseerde de Postzegelvereniging Monster, waarvan mijn vader toen lid was, een tentoonstelling. Omdat men eens wat anders wilde brengen, maakte het bestuur lootjes met daarop de naam van één van de ‘apenlanden’: landen die niemand wilde verzamelen, zoals Venezuela, Argentinië, Tsjechoslowakije, Bosnië-Herzegovina, ... De leden die iets voor de tentoonstelling wilden inzenden, moesten een lootje trekken, en dan maar iets zien te maken van het verzamelgebied dat ze zo cadeau kregen. Mijn vader trok ‘Estland, Letland en Litouwen’. Drie apenlanden tegelijk dus, omdat er aan één van die landen afzonderlijk weinig eer te behalen viel. Ze hadden maar zo weinig zegels uitgegeven. Omdat mijn vader weinig tijd had, heeft hij toen een voordrukalbum gekocht (dat was er dus wel!), en een paar veilingkavels Baltische staten (er was dus ook een markt!), en het inplakken van de zegels aan mij overgelaten. Voor zijn inzending kreeg hij natuurlijk niet meer dan een diploma, en het album heeft hij na de tentoonstelling verkocht, maar misschien heeft die tentoonstelling wel een rol gespeeld bij mijn beslissing de Baltische staten te gaan verzamelen, toen ik halverwege de jaren zeventig uitgekeken was op Nederland. Per slot van rekening kende ik die zegels.

Dit nummer biedt u meer dan honderd pagina's over drie ‘apenlanden’ aan de rand van Europa. Allereerst de beloofde tweede aflevering van de klassieke artikelenreeks van Jan Poulie over Letland. Verder een stukje pioniersarbeid: de eerste serieuze studie naar de posttarieven van Litouwen. Pionierswerk is ook de studie over de stempels van de Sovjetrepubliek Letland. En ook het artikel over de plaatfouten in de 1 rublis van de serie ‘Bevrijding van Koerland’ is iets nieuws. Ruud van Wijnen en Nikolajs Jakimovs inventariseren de recente ontwikkelingen in Letland. Als filatelisten kunnen we niet met alles wat daar gebeurt even gelukkig zijn, maar toch blijkt ook het moderne Letland verzamelwaardig.
Ten slotte uw speciale aandacht voor het artikel ‘Een stukje maritieme geschiedenis in relatie tot de Baltische staten’. Nederland blijkt, historisch gezien, toch wel relaties met het Baltische gebied te hebben gehad, ook na de tijd van het Hanzeverbond.

Het bestuur wenst u veel leesplezier met dit nummer – en niet te vergeten nog een voorspoedig 1993, zowel filatelistisch als persoonlijk.

Sijtze Reurich

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦