(Deutsche Post, november 2006)
◄ Vorige pagina  Dit artikel is verdeeld over negen webpagina’s.  Volgende pagina ►



Disclaimer

En daarna...
De verkiezingen van december 1955 leverden een kleurrijke Saarländische Landtag op:

CDU

14

zetels
DPS

13

zetels (na hertelling)
CVP

12

zetels (na hertelling)
SPD (de vroegere DSP)

7

zetels
SPS

2

zetels
KPS

2

zetels

Met alleen de KPS tegen ging dit parlement op 13 december 1956 akkoord met toetreding van Saarland als tiende Bundesland tot de Bondsrepubliek Duitsland (afbeeldingen 11 en 12).



■ Afbeelding 11. Speciale envelop ter gelegenheid van het feit dat Saarland vanaf 1 januari 1957 een Duits Bundesland is en geen Frans protectoraat meer. De envelop is afgestempeld op 31 december 1956 om 24 uur ’s nachts


■ Afbeelding 12. Ook de volgende dag, 1 januari 1957, hadden de postbeambten wat te doen: eerstedagenveloppen stempelen met de postzegel waarmee de toetreding van Saarland tot de Bondsrepubliek werd gevierd

De SPD en de SPS fuseerden al in 1956, CDU en CVP in 1957. Een deel van de CVP kon dat niet verkroppen en ging als Saarländische Volkspartei (SVP) verder. Pas in 1965 ging de SVP op in de CDU. De DPS heeft jarenlang onder de naam FDP/DPS aan de Saarlandse verkiezingen meegedaan.
Johannes Hoffmann trok zich geheel uit de politiek terug en stierf twaalf jaar later vergeten in Völklingen. Heini Schneider was één jaar voorzitter van de Saarländische Landtag en trad daarna toe tot de Bundestag als FDP-afgevaardigde, een baan die hij een tijdlang wist te combineren met die van minister in de Saarlandse deelstaatregering. In 1961 trok hij zich uit de politiek terug. Hij was het er niet mee eens dat de FDP toetrad tot het kabinet-Adenauer. Hij had het Adenauer nog steeds niet vergeven dat die zich in 1955 had uitgesproken vóór het Saarstatut. In de laatste jaren van zijn leven (1971-1974) is hij trouwens nog voorzitter geweest van de ‘Arbeitsgemeinschaft SAAR im Bund Deutscher Philatelisten’.5
De Saarlandse postdienst werd overgenomen door de Deutsche Bundespost. Omdat Saarland nog steeds de Franse frank als betaalmiddel had, werden voor Saarland aparte postzegels uitgegeven. De meeste zegels waren identiek aan de Duitse (afbeelding 13), maar er werden ook nog een paar zegels met specifiek Saarlandse motieven uitgegeven (afbeelding 14).


■ Afbeelding 13. Een Saarlandse briefkaart. De ingedrukte zegel is gelijk aan de postzegels met de beeltenis van president Theodor Heuss die in de rest van de Bondsrepubliek werden gebruikt, alleen met het woordje ‘Saarland’ erbij. Het tarief van 12 frank gold voor post binnen Saarland of van Saarland naar de rest van de Bondsrepubliek


■ Afbeelding 14. Postzegel van 14 juni 1958 ter gelegenheid van het 400-jarig bestaan van de stad Homburg, hier op eerstedagenvelop. Deze postzegel had geen Duitse tegenhanger

Op 5 juli 1959 nam Saarland definitief afscheid van de Franse frank en van de eigen postzegels (afbeelding 15).


■ Afbeelding 15. Speciale envelop, afgestempeld op de laatste dag dat in Saarland nog Franse franken en Saarlandse postzegels konden worden gebruikt

Sindsdien bevindt Saarland zich in rustig vaarwater. Het is het kleinste Bundesland, op de stadstaten Berlijn, Hamburg en Bremen na. Wat aantal inwoners betreft is het het één na kleinste Bundesland; het kleinste is Bremen. Er is weinig meer over van de kolenmijnen en de staalindustrie. Het economisch belang van Saarland is gering. Tot de hereniging met de DDR was Saarland het armste Bundesland.
Er gaan steeds meer stemmen op om Saarland maar op te heffen en bij de grote buurman Rheinland-Pfalz te voegen. Als dat ooit gebeurt, is er niets meer dat nog herinnert aan een stukje Duitsland met een heel eigen geschiedenis. Nou ja, een paar oude postzegels...

  Noot
  1. Hoffmann en Schneider hebben allebei een boek gepubliceerd waarin zij terugkijken op het referendum: Das Ziel war Europa, respectievelijk Das Wunder an der Saar. Beide boeken zijn alleen nog antiquarisch verkrijgbaar.  


Gebruikte literatuur
  • Gerhard Ames und Ludwig Linsmayer (Herausgeber), Ja und Nein: Das Saarreferendum von 1955, Historisches Museum Saar, Saarbrücken, 2005
  • Luitwin Bies, ‘Die Volksbefragung 1955: Vorgeschichte – Ablauf – Folge’, Mitteilungsblatt der Bundesarbeitsgemeinschaft Saar nr. 32, Dezember 2005, blz. 15-34
  • Gerhard Franz, Der Sieg der Neinsager: 50 Jahre nach der Abstimmung über das Saarstatut, Gollenstein Verlag, Blieskastel, 2005

Sijtze Reurich

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦





1
2
3
4
5
6
7
8
9